2/4
Tokom
vožnje ka Aranđelovcu i Garaškom jezeru, konstatovali smo da Žuta Strela
uopšte ne greje,
iako su
svi potenciometri bili na odgovarajućim položajima ... 
Stoga, pre nego što smo nastavili put, odlučih da ispitam problem ... 
Naravno, u pitanju je bila banalna stvar ... Sajla je spala sa klapne za
dovod toplog vazduha ...
Međutim,
čak i laicima je jasno da kod GS-a ništa nije pristupačno
... 
Stvar rešena ... Vraćaj sve na svoje mesto ...
Krećemo
nazad ka Aranđelovcu ... Naravno, pre toga, nezaobilazno poziranje na
samom mostu ...
Pre
ulaska u Aranđelovac skrećemo na put koji vodi ka vrhu Bukulje ...
Bukulja je planina vulkanskog porekla, a njen najviši vrh je visok 696
metara ...
Mahom je
obrasla bukovom šumom, po kojoj je dobila i ime, a pored bukve, tu su
još i grabove i hrastove šume ...
Stižemo do vrha na kojem se nalazi planinarski dom kao i turistička
osmatračnica ...
Osmatračnica je podignuta 2007. godine i visoka je 19 metara ...
Paaa, da se popnemo ...
Pre toga, jedan neobavezan pogled na nebo ...
Osmatračnica
se sastoji od nekoliko spratova na kojima se nalaze galerije sa kojih se
pruža fenomenalan pogled na Aranđelovac i okolinu ...
Na najvišoj galeriji se nalazi i durbin za osmatranje ...
Jesam li već spomenuo da je tog dana duvao žestok vetar ...
Svi pokušaji da bilo šta vidim kroz durbin su bili uzaludni ... Od
jačine vetra oči su mi suzile, a kačket je mogao da odleti svakog časa
...
Evo nekoliko fotografija panorame Aranđelovca ...
U daljini, sa leve strane, nazire se Kosmaj ...
Inače, Aranđelovac se nalazi u podnožju planina Bukulja i Venčac, nekih
76 kilometara južno od Beograda, na 255 metara nadmorske visine ...Trenutno
na teritoriji samog grada Aranđelovca živi oko 25.000 stanovnika ...
Aranđelovac je zapravo relativno mlad grad ... Sadašnja teritorija grada
je najvećim delom pripadala selu Vrbica ...
Pošto je
knez Miloš Obrenović često boravio u lečilištu Bukovičke banje,
odlučio
je da u Vrbici 1858. godine podigne crkvu i posveti je Svetom Arhanđelu
Gavrilu ...
Naredne
godine teritoriju oko te crkve uredbom proglašava gradom u čije okvire
ulaze teritorije sela Vrbica i Bukovik ...
Evo pogleda sa Bukulje na drugu aranđelovačku planinu - Venčac ...
Vetar nas je dovoljno produv'o ... Ajmo mi lepo nazad ka Žutoj Streli
...
A Žuta Strela nas je mirno čekala ušuškana u opalom lišću ...
Jedan tradicionalni samoslik pred pokret ...
Krećemo lagano niz Bukulju, nazad ka Aranđelovcu ...
Prolazimo kroz Bukovičku banju i tu nailazimo na ovog crvenog Fiću kojeg
smo posebno uslikali zbog kolege Rafe Xantiana ...
U tom trenutku dolazi do promene plana ...
Po planu, nakon obilaska Garaškog jezera i Bukulje, trebalo je da
obiđemo Aranđelovac i tu da ručamo, a da potom u povratku obiđemo Orašac
...
Međutim, s obzirom da je, jel'te, u pitanju bila pozna jesen, shvatili
smo da nam neće preostati dovoljno obdanice
da nakon
ručka obiđemo Orašac pre nego što padne mrak ... 
Stoga smo odlučili da se prvo zaputimo ka Orašcu, te da usput uhvatimo
šta uspemo od Aranđelovca,
a da se
potom vratimo na ručak i pokušamo da uhvatimo ostatak Aranđelovca pre
nego što potpuno padne mrak ... 
Naravno, od Aranđelovca nismo uspeli ič da uhvatimo ...
Stoga, evo nekoliko fotki sa interneta koje ilustruju lokacije koje smo
propustili ...
Pre svega, pomenuta Crkva Svetog Arhanđela Gavrila oko koje je formiran
grad Aranđelovac, a čija je izgradnja završena 1862. godine ...
Pretpostavlja
se da je poslovima oko izgradnje rukovodio neimar Nastas Đorđević iz
Ohrida, a da je plan crkve izrađen u Ministarstvu unutrašnjih dela ...
Potom, Staro zdanje, odnosno letnjikovac kneza Mihaila Obrenovića, čija
je izgradnja započeta 1868. godine
po
projektu minhenskog učenika, arhitekte Koste Šreplovića ...
I konačno, Hram Svetih Apostola Petra i Pavla, podignut 2004. godine ...
Toliko ...
